Het gebeurt regel­ma­tig dat een zzp’er na ver­loop van tijd toch weer in dienst treedt als werk­ne­mer. Moet de werk­ge­ver dan reke­ning hou­den met de opge­da­ne erva­rin­gen als zzp’er, zelfs als deze erva­ring bij een ande­re onder­ne­ming is opge­daan en er een aan­tal maan­den geen opdrach­ten of werk­zaam­he­den zijn ver­richt? Ja, oor­deel­de het Gerechtshof ’s Hertogenbosch op 9 janu­a­ri 2024.

 

Wat was er aan de hand?

Een zzp’er heeft zo’n 8 jaar (van­af 2007 tot en met hal­ver­we­ge 2015) als pak­ket­be­zor­ger voor onder ande­re Post NL werk­zaam­he­den ver­richt op basis van een over­een­komst van opdracht. Hal­ver­we­ge 2015 heeft de zzp’er mee­ge­daan aan een sta­king bij Post NL, omdat hij vond dat spra­ke was van onder­be­ta­ling. Hij is op 11 decem­ber 2015 gestopt met zijn werk­zaam­he­den als zzp’er. Hij kon name­lijk onvol­doen­de rond­ko­men en niet vol­doen aan de voor­waar­den voor een bepaal­de ver­gun­ning en het vol­gen van ver­plich­te cur­sus­sen. De zzp’er heeft ver­vol­gens een bij­stands­uit­ke­ring ont­van­gen. In dezelf­de maand heeft de zzp’er ook zijn koe­riers­dien­sten­on­der­ne­ming uit­ge­schre­ven uit de kamer van koop­han­del. Per 1 juni 2016, dus onge­veer 6 maan­den later, is hij als bezorger/chauffeur op basis van een arbeids­over­een­komst bij Pak­ket Ser­vi­ce Zee­land (PSZ)  in dienst getre­den.

 

Op de arbeids­over­een­komst is de col­lec­tie­ve arbeids­over­een­komst Beroeps­goe­de­ren­ver­voer over de weg en de ver­huur van mobie­le kra­nen (de CAO) van toe­pas­sing voor de peri­o­des dat de CAO alge­meen ver­bin­dend is ver­klaard. In de CAO staat het vol­gen­de arti­kel opge­no­men:

 

“Bij indienst­tre­ding wordt de werk­ne­mer inge­schaald in de bij zijn func­tie beho­ren­de loon­schaal op de tre­de die over­een­komt met het aan­tal onaf­ge­bro­ken erva­rings­ja­ren in dezelf­de of soort­ge­lij­ke func­tie, zowel in deze als in ande­re bedrijfs­tak­ken, direct voor­af­gaan­de aan de indienst­tre­ding. Bij de vast­stel­ling van het aan­tal erva­rings­ja­ren blij­ven onder­bre­kin­gen van min­der dan twee jaar bui­ten beschou­wing.”

 

Bij de inscha­ling bij indienst­tre­ding is géén reke­ning gehou­den met de eer­de­re als zzp’er opge­da­ne (8) erva­rings­ja­ren. Werk­ne­mer heeft daar­om PSZ aan­ge­spro­ken tot beta­ling van het vol­gens hem ach­ter­stal­li­ge loon, inclu­sief vakan­tie­bij­slag, op grond van het inscha­len in de ver­keer­de lage­re loon­schaal. Ook wil­de hij een cor­rec­tie van zijn ver­lofs­al­do en com­pen­sa­tie van zijn pen­si­oen­op­bouw. PSZ wil­de niet aan deze ver­zoe­ken tege­moet­ko­men, omdat de 8 erva­rings­ja­ren van werk­ne­mer vol­gens PSZ bui­ten beschou­wing moesten blij­ven. Vol­gens PSZ tel­len de erva­rings­ja­ren alléén mee als deze direct voor­af­gaand aan de indienst­tre­ding zijn opge­daan. Nu de werk­ne­mer er ten min­ste 6 maan­den tus­sen­uit is geweest, staat de tel­ler aan erva­rings­ja­ren vol­gens PSZ weer op 0.

 

Wat oor­deel­de de kan­ton­rech­ter?

De kan­ton­rech­ter oor­deel­de dat de cao-bepa­ling niet strikt gram­ma­ti­caal moet wor­den uit­ge­legd. Uit het hier­bo­ven geci­teer­de arti­kel van de CAO komt dui­de­lijk naar voren dat erva­rings­ja­ren die­nen te wor­den beloond. Hier­aan de voor­waar­de stel­len dat spra­ke moet zijn van een direc­te indienst­tre­ding doet afbreuk aan wat de cao slui­ten­de par­tij­en heb­ben beoogd. Vol­gens de kan­ton­rech­ter tel­len de erva­rings­ja­ren van werk­ne­mer die hij heeft opge­daan als zzp’er dus wél mee bij zijn inscha­ling bij indienst­tre­ding. De werk­ne­mer had dus vol­gens de kan­ton­rech­ter moe­ten wor­den inge­schaald in de hoge­re tre­de.

 

Wat oor­deelt het hof?

Het hof is het met de kan­ton­rech­ter eens. Het hof legt uit dat – op grond van vas­te recht­spraak – voor de uit­leg van de CAO de zoge­noem­de cao-norm geldt. De cao-norm houdt in dat aan een bepa­ling van een cao een uit­leg naar objec­tie­ve maat­sta­ven moet wor­den gege­ven, waar­bij in begin­sel de bewoor­din­gen van die bepa­ling, gele­zen in het licht van de gehe­le tekst van de cao, van door­slag­ge­ven­de bete­ke­nis zijn. Toe­ge­past op deze zaak, heeft de kan­ton­rech­ter vol­gens het hof terecht geoor­deeld dat de let­ter­lij­ke inter­pre­ta­tie van ‘direct voor­af­gaan­de aan de indienst­tre­ding‘ tot onaan­ne­me­lij­ke rechts­ge­vol­gen zou lei­den. Dit zou er bij­voor­beeld toe lei­den dat de werk­ne­mer name­lijk al zijn erva­rings­ja­ren zou ver­lie­zen wan­neer er slechts één dag zou lig­gen tus­sen het ein­di­gen van de ene arbeids­over­een­komst (of over­een­komst van opdracht) en het aan­gaan van de vol­gen­de arbeids­over­een­komst. Daar­om moe­ten de erva­rings­ja­ren als zzp’er bij zijn indienst­tre­ding als werk­ne­mer bij PSZ wél wor­den mee­ge­no­men.

 

Con­clu­sie

De inter­pre­ta­tie van cao-bepa­lin­gen is las­tig en zorgt gere­geld voor hef­ti­ge dis­cus­sies. Bij het aan­ne­men van nieu­we werk­ne­mers zijn werk­ge­vers hier­op vaak wel scherp, maar het even­tu­e­le arbeids­ver­le­den van een zzp’er (zeker als die­ge­ne al een tijd geen opdrach­ten heeft ver­richt) wordt nog wel­eens ver­ge­ten. Uit deze uit­spraak blijkt maar weer hoe belang­rijk het is om hier­op alert te zijn.

 

Ook wordt weder­om beves­tigd dat een cao bepa­ling niet al te let­ter­lijk moet wor­den geno­men en men “ver­der moet kij­ken dan de neus lang is”.  Doet een werk­ge­ver dit niet (goed)? Dan kan de werk­ne­mer – met terug­wer­ken­de kracht – diver­se vor­de­rin­gen indie­nen, zoals: ach­ter­stal­lig sala­ris, vakan­tie­bij­slag en afdracht van de pen­si­oen­pre­mies, inclu­sief wet­te­lij­ke ren­te en wet­te­lij­ke ver­ho­ging. Alles bij elkaar een stuk duur­der dan de direct hoge­re (en juis­te!) inscha­ling.

 

Vra­gen over dit onder­werp of twij­fels in een soort­ge­lij­ke situ­a­tie? Wij den­ken graag met u mee!

Meer weten over alles omtrent het onder­werp zzp? Klik dan hier!