Intersentia | Vermogensplanning in de praktijk | 2020/3

Op basis van de (gewijzigde) vierde anti-witwasrichtlijn (de ‘Richtlijn’) is ook Nederland verplicht een openbaar toegankelijk register in te stellen waarin de gegevens van zogenoemde uiteindelijk belanghebbenden (‘UBO’s’) zijn opgenomen (het ‘UBO-register’).

Verschillende lidstaten van de Europese Unie, waaronder België, hebben een dergelijk register al geïmplementeerd. In Nederland is het Nederlandse wetsvoorstel dat onder andere de Handelsregisterwet 2007 en de Wet ter voorkoming van Witwassen en financieren van terrorisme (de ‘Wwft’) wijzigt (de ‘Implementatiewet’) door zowel de Tweede Kamer als de Eerste Kamer aangenomen. Met ingang van 27 september 2020 is ook het Nederlandse UBO-register in werking getreden en hebben bestaande Nederlandse entiteiten 18 maanden de tijd om hun UBO(‘s) te registreren. De Kamer van Koophandel zal het beheer van het UBO-register verzorgen.

Merel Zwankhuizen en Marc den Dubbelden schreven een artikel voor het vaktijdschrift Intersentia – Vermogensplanning in de praktijk, waarin zij de belangrijkste kenmerken van het Nederlandse UBO-register uiteen zetten.