Het valt niet te ont­ken­nen: de tele­com­sec­tor maakt tegen­woor­dig een cru­ci­aal onder­deel uit van onze samen­le­ving. Dit biedt voor veel par­tij­en kan­sen, maar brengt aan de ande­re kant ook sig­ni­fi­can­te risico’s met zich mee. Dat de poli­tiek zich hier inmid­dels ook van bewust is blijkt uit het wets­voor­stel “Wet onge­wens­te zeg­gen­schap tele­com­mu­ni­ca­tie” dat onze staats­se­cre­ta­ris van Eco­no­mi­sche Zaken en Kli­maat (hier­na de “Staats­se­cre­ta­ris”) bij de Twee­de Kamer heeft inge­diend.

Dit wets­voor­stel moet voor­ko­men dat “een op basis van geo­po­li­tie­ke motie­ven han­de­len­de par­tij” een te gro­te invloed krijgt op vita­le delen van de Neder­land­se tele­com­sec­tor. Het risi­co bestaat dat van deze invloed mis­bruik zal wor­den gemaakt met poten­ti­eel maat­schap­pe­lijk ont­wrich­ten­de effec­ten als gevolg. Ook ligt het risi­co van mis­bruik door op gro­te schaal de ver­trou­we­lijk­heid van com­mu­ni­ca­tie te schen­den op de loer.

Opmer­ke­lijk is dat de Afde­ling advi­se­ring van de Raad van Sta­te (hier­na de “AAR­vS”) een aan­tal belang­rij­ke kri­ti­sche kant­te­ke­nin­gen heeft geplaatst bij dit wets­voor­stel en dien­ten­ge­vol­ge tegen het indie­nen ervan heeft gead­vi­seerd.

Lees verder >>